Yonetim ve Organizasyon & Management and Organization
yönetim ve organizasyon alanı hakkında bilgilendirme
25 Kasım 2014 Salı
14. Ulusal İşletmecilik Kongresi
14. Ulusal İşletmecilik Kongresi Aksaray üniversitesi ev sahipliğinde 7-9 Mayıs 2015 tarihleri arası da yapılacaktır. İlgilenenler için kongre web adresi http://www.14uik.org/
23. Yönetim ve Organizasyon Kongresi
23. Yönetim ve Organizasyon kongresi bu yıl Muğla üniversitesi ev sahipliğinde 14-16 Mayıs 2015 tarihleri arasında yapılacaktır. İlgilenenler için kongre web sitesi adresi http://yonetimkongresi2015.mu.edu.tr/. Görüşmek dileğiyle...
8 Aralık 2013 Pazar
22. yönetim ve organizasyon kongresi
http://yonetimkongresi.net/ adresinden 2014'de Selçuk üniversitesinin düzenleyeceği 22.yönetim ve organizasyon kongresi hakkında bigi alabilirsiniz.
19 Kasım 2013 Salı
26 Temmuz 2013 Cuma
TÜKENMİŞLİK SENDROMU (BURNOUT)
TÜKENMİŞLİK
Ülkemizdeki popüler dizilerinin
tükenmiş (bornout) oyuncularından sonra belki de toplumun her kesiminden sıklıkla
duymaya başladığımız kavramın tarihçesi 1970’lere kadar uzanmaktadır. İlk kez 1974 yılında Herbert Freudenberg tarafından “başarısız olma,
yıpranma, enerji ve gücün azalması, veya tatmin edilemeyen istekler sonucunda
bireyin iç kaynaklarında meydana gelen tükenme durumu” şeklinde tanımlanan tükenmişlik
üzerinde bir çok araştırma yapılmış ve yeni tanımlar geliştirilmiştir. Bu
tanımlamaların başında en yaygın kullanılan ve kabul gören kendi adıyla da
anılan Maslach Tükenmişlik Ölçeğini(MBI)
geliştirmiş olan Christina Maslach’ın tanımıdır. Maslach’a göre
tükenmişlik “işi gereği yoğun duygusal taleplere maruz kalan ve sürekli diğer
insanlarla yüz yüze çalışmak durumunda olan kişilerde görülen fiziksel
bitkinlik, uzun süreli yorgunluk, çaresizlik, ve umutsuzluk duygularının,
yapılan işe, hayata ve diğer insanlara karşı olumsuz tutumlarla yansıması ile
oluşan sendrom”dur (Maslach ve Jackson,1981:99 akt., Ardıç ve Polatçı,
2008:70).
Maslach
ve Jackson (1981)’a göre tükenmişlik, tüm kapasitesi ile insanlarla çalışan
bireyler arasında meydana gelebilen duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel
başarı azalması olarak tanımlanmaktadır. Duygusal tükenme, kişinin duygusal
kaynaklarının tüketilmiş ve kişiye fazla yüklenilmiş olma duygularını
anlatırken, duyarsızlaşma kişinin bakım, hizmet ve eğitim verdiği diğer
insanlara karşı olumsuz, katı ve duygudan yoksun davranışlarını içerir. Kişisel
başarı ise kişinin işinde kendini yeterli ve başarılı hissetmesi duygularını
tanımlamaktadır.
Tükenmişlik
sendromunun pek çok belirtisi olmasına rağmen Tükenmişlik içindeki insan,
yaşamının anlamını yitirdiğini ve tüm isteklerinin kaybolduğunu düşünür. Daha
önce kendisi için çok anlamlı olan uğraşları, artık sıkıcı gelmekte ve hiçbir
ödül vaat etmemektedir. Bu insanlar soğuk, eleştirici, kızgın, katı, önerilere
kapalı ve insanları iten davranışlar içinde görülürler (Kaçmaz, 2005).
Literatürde ki çalışmaların bir
çoğunda, öğretmenlik, doktorluk, yöneticilik, hemşirelik gibi insan
ilişkilerinin yoğun olduğu meslek dalları üzerinde çalışmaların yoğunlaştığı
görülmektedir (Köse ve Gülova, 2006). Bireyler üzerinde fiziksel, duygusal,
zihinsel rahatsızlıklar yaratan sendromun ortaya çıkmasında oldukça etki olan 3
durum vardır (Tepeci ve Birdir, 2003). Bunlar; rol çatışması, rol belirsizliği,
ve kişinin aşırı sorumluluk yüklenmesidir. Ayrıca Tükenmişliğin
oluşmasında hem bireysel hem de örgütsel pek çok faktör de etkili olmaktadır.
Bireysel faktörler kişilerden kaynaklanan ve tükenmeye neden olan özelliklerdir
(Ardıç ve Polatcı, 2008). A tipi kişilik yapısına sahip olan, dış kontrol
odaklı, ulaşılması zor beklentiler içerisinde olan, öz yeterliliğe sahip
olmayan ve empati kuramayan bireyler (Freudenberger 1974; Nowack 1988; Lee,
vd., 2003 akt. Girgin ve Baysal, 2005) daha fazla tükenme içerisindedir. Örgütsel
ve çevresel faktörler ise iş yükü, kontrol, ödüller , aidiyet, ve değerlerdir (
Maslach, Leither, 1997 akt. Sürgevil, 2005). Demografik özelliklerin de tükenmişlik
üzerinde önemli etkisi vardır. Cinsiyet konusunda bir fikir birliği olmasa da (Sürgevil,
2005, Girgin ve Baysal, 2005, Polatçı,
Ardıç, 2007) yaş, çalışma süresi, mesleki kıdem ve tükenmişlik düzeyleri
arasında negatif bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir (Naktiyok ve Karabey,
2005, Kaçmaz,2005).
Çalışmamızda
incelediğimiz işkoliklikle ilişkisinin yanı sıra bir çok
çalışmada, tükenmişliğin, devamsızlık, yüksek personel devir oranı,
kişilerarası ilişkiler, düşük performans, düşük memnuniyet düzeyi, yüksek iş kazaları
ve madde kullanımı üzerinde etkilerinden de söz edilmiştir. (Pikhart vd., 2004; Kouvonen vd., 2005).
Kaynakça
Ardıç, K., Polatcı, S., (2008). Tükenmişlik
Sendromu Akademisyenler Üzerinde Bir Uygulama (GOÜ Örneği), Ankara, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi Dergisi, Sayı 10/2,ss:69-96.
Budak, G., Sürgevil, O. (2005).
Tükenmişlik ve Tükenmişliği Etkileyen Örgütsel Faktörlerin Analizine İlişkin Akademik Personel Üzerinde
Bir Uygulama. D.E.U Dergisi, 20 (2), 95-108.
Kaçmaz, Nazmiye (2005) Tükenmişlik Sendromu,
İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi 2005;68 ss:29-32
Köse, S., Gülova, A.A. (2006). Tükenmişlik
(Burnout): Türkiye’deki Genel Cerrahlara Yönelik Bir Araştırma. 14. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi
Bildiriler Kitabı, 25-27 Mayıs, Erzurum.
Köse, S., Oral, L., Türesin,
H.,(2011) Duygusal Emek Davranışının İşgörenlerin Tükenmişlik Düzeyleri İle İlişkisi Üzerine Sağlık
Sektöründe Bir Araştırma İşletme Fakültesi Dergisi C:12 S:2 ss:165-185
Kouvonen, A., M. Kivimaki, SJ.
Cox, T. Cox, J. Vahtera (2005) “Relationship between Work Stress and Body Mass Index Among 45,810 Female
and Male Employees”, Psychosom Med,
67(4), 577-583.
Pikhart, H., M. Bobak, A. Pajak,
S. Malyutina, R. Kubinova, R. Topo (2004) “Psychosocial Factors at Work and Depression in Three Countries of
Central and Eastern Europe”, Soc Sci
Med, 58, 1475-1482.
Polatcı, S., K. Ardıç VE Z. D.
Tınaz (2007), “Tükenmişlik Sendromu Ve Demografik Özelliklerin Tükenmişlik
Üzerine Etkisi: Tokat Orta Öğretim Kurumlarında Bir Analiz”, Sosyal
Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi,
Emin Kayar Özel Sayısı, Vol. 7, ss. 1 – 22.
Naktiyok, A. Ve C. N. Karabey (2005),
“İşkoliklik ve Tükenmişlik Sendromu”, Atatürk
Üniversitesi
İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi
Dergisi, 19(1).
Tepheci, M., Birdir, K.(2003),”
Otel Çalışanlarında Tükenmişlik Sendromu” 11. Ulusal Yönetim Ve Organizasyon Kongresi Bildirisi, ss:
959-972
14 Temmuz 2013 Pazar
08-12 Temmuz Pamukkale Üniversitesi Ekonomi Yaz seminerleri
12. düzenlenen ekonomi yaz seminerlerinin çok değişkenli istatistik yöntemler ve yapısal eşitlik modeli kursuna 08-12 temmuz arasında katıldık. Hacettepe üniversitesinin biyoistatistik alanından çok kıymetli hocalarımızdan aldığımız kurs bizler için çok verimli geçti. işletme alanında herkesin bilmesi gerektiğini düşündüğüm çok değişkenli istatistik ve yapısal eşitlik modeli konuları dolu dolu tam beş günümüzü aldı. ancak daha çok çalışılması ve bolca uygulama yapılması gereken bu alan ufkumuzu açtı ve bir çok doğru bildiğimiz yanlışları günyüzüne çıkardı. kursun bir faydası da değerli hocamız Prof.Dr. Reha Alpar'ı tanımak oldu. değerli paylaşımlarından ve hayran olunacak enerjisinden dolayı binlerce kez teşekkür ederiz
.
22 Mayıs 2013 Çarşamba
Kopenhag, Copenhagen Hakkında
Kopenhag' a benim gibi ilk kez gidecekleri için bir kaç ipucu paylaşmak istedim umarım faydalı olur
1. Kopenhag havaalanına indiğinizde gideceğiniz adresin mutlaka yakınında bir metro durağı vardır. havaalanın içinde metro istasyonunda ortala 36 DKK(12 TL) karşılığında havaalınından çıkmadan metroya binebilir şehir merkezine gidebilirsiniz.
2. Kopenhag bisikletliler şehri. Havaalanından 95 DKK (30 TL) karşılığında günlük bisiklet kiralayabilirsiniz. her yerde bisiklet yolu vardır. ayrıca bisikletinizle otobüse ve metroya da binebilirsiniz.
3. Kopenhagta hayat gerçekten pahalı. ortalama herşey Türkiye'nin üç katı fiyatda. suya 5 lira vermek biranın anavatanı olmasına rağmen 15 lira ortalama bira parası vermek(40 DKK) yemeğe minumum 100 DKK vermek zorunuza gitmesin.
4. alkol özellikle bira her ortamda rahatça tüketiliyor. insanlar su niyetine bira içiyor.
5. köşe başı kesinlikle bir Türk var. Herkes kesinlikle ingilizce biliyor. ve çokca farklı yorum olmasına rağmen insanları çok kibar ve güler yüzlü.
6. Oteller çok pahalı iyi bir araştırma yapmadan gitmeyin ama bir ön bilgi günlüğü 100 TL aşağı bir otel bulmanız imkansız.
7. gezilecek çok güzel yerler var internet araştırması sonucu eminim bir çok öneri bulabilirsiniz. Tivoli'ye (giriş 90 DKK) kesin gidin, kanal turu (75DKK) kesin yapın, Nyhawn da evleri inceleyip kanal etrafında birşeyler için Nyhawn arkasındaki sarayları kiliseleri gezin.
8. Pastacılık ve ekmek konusunda ilerlemişler. kesinlikle tadın içine açık büfe çeşitlerin konulduğu açık sandwich i tadın(65 DKK).
9. bizim istiklale veya Alsancaktaki caddelere benzeyen stroget çaddesini gezin alışveriş ve hediyelik alabilirsiniz. bu arada akşam 6 dan sonra sabah 10 dan önce açık mekan bulmak zor. eğlence yerleri hariç bu vakitlar arası alışveriş yapmak daha uygun olur.
10. Düm düz bir şehir. Bisiklet veya yürüyerek heryere gidilebilir. iyi seyahatler...
1. Kopenhag havaalanına indiğinizde gideceğiniz adresin mutlaka yakınında bir metro durağı vardır. havaalanın içinde metro istasyonunda ortala 36 DKK(12 TL) karşılığında havaalınından çıkmadan metroya binebilir şehir merkezine gidebilirsiniz.
2. Kopenhag bisikletliler şehri. Havaalanından 95 DKK (30 TL) karşılığında günlük bisiklet kiralayabilirsiniz. her yerde bisiklet yolu vardır. ayrıca bisikletinizle otobüse ve metroya da binebilirsiniz.
3. Kopenhagta hayat gerçekten pahalı. ortalama herşey Türkiye'nin üç katı fiyatda. suya 5 lira vermek biranın anavatanı olmasına rağmen 15 lira ortalama bira parası vermek(40 DKK) yemeğe minumum 100 DKK vermek zorunuza gitmesin.
4. alkol özellikle bira her ortamda rahatça tüketiliyor. insanlar su niyetine bira içiyor.
5. köşe başı kesinlikle bir Türk var. Herkes kesinlikle ingilizce biliyor. ve çokca farklı yorum olmasına rağmen insanları çok kibar ve güler yüzlü.
6. Oteller çok pahalı iyi bir araştırma yapmadan gitmeyin ama bir ön bilgi günlüğü 100 TL aşağı bir otel bulmanız imkansız.
7. gezilecek çok güzel yerler var internet araştırması sonucu eminim bir çok öneri bulabilirsiniz. Tivoli'ye (giriş 90 DKK) kesin gidin, kanal turu (75DKK) kesin yapın, Nyhawn da evleri inceleyip kanal etrafında birşeyler için Nyhawn arkasındaki sarayları kiliseleri gezin.
8. Pastacılık ve ekmek konusunda ilerlemişler. kesinlikle tadın içine açık büfe çeşitlerin konulduğu açık sandwich i tadın(65 DKK).
9. bizim istiklale veya Alsancaktaki caddelere benzeyen stroget çaddesini gezin alışveriş ve hediyelik alabilirsiniz. bu arada akşam 6 dan sonra sabah 10 dan önce açık mekan bulmak zor. eğlence yerleri hariç bu vakitlar arası alışveriş yapmak daha uygun olur.
10. Düm düz bir şehir. Bisiklet veya yürüyerek heryere gidilebilir. iyi seyahatler...
bir kaç resim...
17 Mayıs 2013 Cuma
International Conference on Economics, Business Innovation - ICEBI 2013 COPENHAGEN, DENMARK
International Conference on Economics, Business Innovation - ICEBI 2013 COPENHAGEN, DENMARK
İCEBİ, 2013 konferansına katılmak için kısa bir süreliğine kopenhag'dayız. İlk yurtdışı konferans deneyimimi dönüşte paylaşacağım. Bir aksilik olmassa kopenhag turlarımızı da anlatırım.
Bu arada çalışmamızın başlığı ise şöyle;
Attitudes Towards Business Ethics: An Empirical Study on Turkish Senior Business Students
İCEBİ, 2013 konferansına katılmak için kısa bir süreliğine kopenhag'dayız. İlk yurtdışı konferans deneyimimi dönüşte paylaşacağım. Bir aksilik olmassa kopenhag turlarımızı da anlatırım.
Bu arada çalışmamızın başlığı ise şöyle;
Attitudes Towards Business Ethics: An Empirical Study on Turkish Senior Business Students
Görüşmek üzere...
2 Mayıs 2013 Perşembe
30 Nisan 2013 Salı
Üretkenlik Karşıtı İş Davranışları & Counter Productive Behavior,
Üretim karşıtlığı, Üretkenlik karşıtı iş davranışları, örgütsel sabotaj, Örgütsel sapkınlık gibi birbirinden çok az faklılıkları olan bu kavramları Üretkenlik karşıtı iş davranışlarını esas alarak incelediğim sunumum umarım faydalı olur. dropbox üzerinde upload ettiğim için aşağıdaki link den sunulara ulaşılamaz ise mail adresimden bana ulaşılabilirsiniz. konu hakkında paylaşımlar yapabilirim.
inan eryılmaz
inaneryilmaz@gmail.com
Kaos ve Örgütlerde Kaos ve Karmaşıklık & chaos and complexity theory
Kaos Kuramı ve Örgütlerde Kaos ve Karmaşıklık
Örgütlere bakış açınızı değiştirebileceğini düşündüğüm Kaos teorimi Hakkında bilgilendirici bir sunu umarım beğenirsiniz
https://www.dropbox.com/s/3bf1mnzyr2gbhyp/kaos%20sunu.pptx?v=0mcns
Örgütlere bakış açınızı değiştirebileceğini düşündüğüm Kaos teorimi Hakkında bilgilendirici bir sunu umarım beğenirsiniz
https://www.dropbox.com/s/3bf1mnzyr2gbhyp/kaos%20sunu.pptx?v=0mcns
13 Nisan 2013 Cumartesi
İzmir milli Kütüphane
Bir cumartesi günü... ders çalışmak belki de en uygun yer
1912 yılında kurulan Milli Kütüphaneye, 18 yaşından büyükler için vereceğiniz kimlik ile içeriye girebiliyorsunuz. okuma salonu geniş ferah ve en önemlisi sessiz. şahsi bilgisayarınızı kullanabilirsiniz ancak wifi internet bağlantısı gördüğüm kadarıyla yok. gitmek isteyenler kemeraltı giriş yolu üzerinde, belediye katlı otoparkının hemen yanında opera ve bale binası ile birleşik şekildedir.
4 Nisan 2013 Perşembe
TODAİE Hatırası
Değişen Türkiye’nin Sosyal Politika Anlayışı;
Sosyal Yardım Ve Hizmetlerdeki Dönüşüm Ve AB Ülkeleri İle Karşılaştırılması
Adlı Bildirimimin TODAİE de sunumu sonrası
04 Nisan 2013
27 Mart 2013 Çarşamba
BENCHMARKİNG
(Kıyaslama)
(Kıyaslama)
NEDEN BENCHMARKİNG
Artan
Rekabet Ortamı
İşletmelerin Devamlılığı
Değişen Tüketici Tercihlerİ
Değişen Ekonomik Şartlar
Değişen Ekonomik Şartlar
TANIM
Örgüte uyan başarılı süreç, uygulama ve stratejilerin araştırılması ve uyarlanarak kullanılması olarak tanımlanabileceği gibi Aynı veya farklı örgütler arasında iki tarafın da faydalanacağı şekilde, belirli bir protokol ve etik kurallar çerçevesinde gerçekleştirilen ve nihai olarak da bilginin paylaşılması olarak tarif edilebilecek yönetsel bir araçtır.
Örgüte uyan başarılı süreç, uygulama ve stratejilerin araştırılması ve uyarlanarak kullanılması olarak tanımlanabileceği gibi Aynı veya farklı örgütler arasında iki tarafın da faydalanacağı şekilde, belirli bir protokol ve etik kurallar çerçevesinde gerçekleştirilen ve nihai olarak da bilginin paylaşılması olarak tarif edilebilecek yönetsel bir araçtır.
Benchmarking felsefesinde aynen almak değil adapte etmek
önemlidir.
W.Edwards Deming’in ünlü sözündeki gibi
ADAPT, NOT ADOPT
W.Edwards Deming’in ünlü sözündeki gibi
ADAPT, NOT ADOPT
BENCMARKİNG KAVRAMININ TARİHSEL GELİŞİMİ
Ø Amerika ve Avrupa’da birbiri ardına yeni
yönetim tekniklerinin geliştirilmesine ve bunun yanında Japonya’nın başı
çektiği “Kalite Devrimi”nin Batı’yı etkisine almasına yol açmıştır.
Benchmarking’de bu gelişmeler sonucu ortaya çıkmış bir yönetsel araçtır.
Ø 1964 yılında Yönetim biliminde benchmarking
tekniğini geliştiren kişi Robert Camp ve Joseph M. Juran’dır
Ø Benchmarking
tekniğini de yönetim bilimi alanında ilk kullanan firmanın Amerikan Rank Xerox
ve IBM olduğu bilinmektedir.
Ø Türkçe’ye
“Örnek Edinme”, “Örnek Alma”, “Kıyaslama” veya “Nirengileme” “karşılaştırma”
şeklinde çevrilmeye çalışılan kavram, Benchmarking’i tam ifade edememekte ve
hatta yanlış anlamlar yüklenmesine de yol açmaktadır.
Ø
BENCMARKİNG
TÜRLERİ
1. Odaklanılan
Noktaya Göre Benchmarking Türleri
Ø
Süreç Odaklı (fonksiyonel, işlevsel, jenerik,
operasyonel) Benchmarking
Ø
Ürün
Odaklı Benchmarking
Ø
Performans Odaklı Benchmarking
Ø
Stratejik Benchmarking
2.
Seçilen Ortağa Göre Benchmarking Türleri
Ø
İçsel Benchmarking
Ø
Rekabetçi Benchmarking
Ø
Sektör
Dışı Benchmarking
BENCHMARKİNG SÜRECİ
1. Benchmarking
Sürecinin Belirlenmesi (Hazırlık, Planlama)
2. Benchmarking
Ekibinin Oluşturulması
3. Benchmark
Ortaklarının Belirlenmesi
4. Benchmarking
Bilgisinin Toplanması ve Analizi
5. Uygulamanın
Gerçekleştirilmesi
BENCHMARKİNG
UYGULAMASINDA ETİK KURALLAR
Amerikan
Verimlilik ve Kalite Merkezinin (EPQC) desteği ile, uluslar arası Kıyaslama
Takas Odası (IBC) tarafından, Bencharking faaliyetlerinde bulunacak işletmelere
tavsiye niteliği taşıyan bir “Kıyaslama Tavsiye Modeli” oluşturulmuştur.
Örgütlerin bu ilkeleri uymaları tavsiye edilmiştir. Bu ilkeler;
1.
Yasallık İlkesi (Principle of Legality)
2.
Değişim İlkesi (Principle of Change):
3.
Gizlilik İlkesi (Principle of Confidentality)
4.
Kullanım İlkesi (Principle of Use)
5.
Tamamlama İlkesi (Principle of Completion)
6.
Eylem ve Anlama İlkesi (Principle of
Understanding and Action)
7.
Hazırlık İlkesi (Principle of Preparation)
TÜRKİYE’DE BENCMARKING
Profesyonel anlamda ilk kez Kalite Derneği
(KALDER), 1999 yılında başlattığı
Benchmarking Grup Projelerinde bu güne kadar 11 farklı konuda benchmarking
çalışmaları yapılmıştır. Benchmarking Grup Projelerinde, aynı konuya ilgi duyan
kuruluşların, bir araya gelerek seçilen konudaki iyi uygulamaları birlikte
ortaya çıkarmaları, incelemeleri ve öğrendiklerini kendi şirketlerinde uygulama
imkanı bulmaları amaçlanmıştır. Bu konuda en yoğun faaliyet gösteren
işletmelerden biri de 1994 yılında
kurulan Kalite Yönetim Merkezi Eğitim ve Danışmanlık İşletmesi KALMER' dir.
Kalite Yönetimi konusunda öncü işletmelerden biri olan ABD işletmesi
"Juran İnstitute" un Türkiye'deki tek yetkili distribütörü olan
KALMER, "Benchmarking Veri Tabanı“ oluşturmuştur. KALDER’in
gerçekleştirdiği benchmarkingler şunlardır;
TAMAMLANAN KIYASLAMA GRUP PROJELERİ (1999- 2012)
1999 PERFORMANS
YÖNETİMİ
2000 MÜŞTERİ MEMNUNİYETİNİN YÖNETİMİ
2001 İNSAN KAYNAKLARINDA TEŞVİK SİSTEMLERİ
2002 CRM-MÜŞTERİ İLİŞKİLERİ YÖNETİMİ
2003 SÜREÇ YÖNETİMİ
2005 KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK
2005 KURUMSAL PERFORMANS YÖNETİMİ
2005 TEDARİK ZİNCİR YÖNETİMİ
2005 ÖZDEĞERLENDİRME PROJESİ
2005 YÖNETİM SİSTEMLERİ ENTEGRASYONU
2006 SÜREÇ YÖNETİMİ
DÜNYA’ DA
BENCMARKİNG
Amerika’da şirketlerin %98’i bencmarking yapmaktadır. Bu
konunun yaygınlaşması ve ortak bir veri tabanının kurulması için Avrupa’da
Avrupa Kalite Organizasyonu (EQO) ve onun tarafından desteklenmekte olan EFQM
(European Foundati
on for Quality Management) Amerika’da ise APQC (American
Productivity and Quality Center)’ nin çalışmaları sürekli devam etmektedir.
Günümüzde
ve özellikle Amerika ve Avrupa’da internet
vasıtasıyla elektronik ortamda yürütülen pek çok ebenchmarking çalışması ve bu çalışmaları
organize eden pek çok firma, konsorsiyum ve organizasyon mevcuttur. Örnek
olarak, www.ebenchmarking.com adresinde, hemen hemen
tüm sektörler ve bu sektörlere ait tüm konularda elektronik ortamda yürütülen
ve katılımın serbest olduğu benchmarking çalışmaları yürütülmektedir.
1.Xerox Benchmarking Çalışması
BENCHMARKİNG ORTAĞI
|
KIYASLANAN SÜREÇ
|
American Express
|
Faturalama ve tahsilat
|
American Hospital Supply
|
Envanter kontrolü
|
Florida Light and Power
|
Kalite güvencesi süreci
|
Ford Motor Company
|
Üretim hattı dizaynı
|
General Electric
|
Robot sistemi
|
L.L.Bean (Katalog Perakende Satış)
|
Depolama Operasyonları
|
Mary Key Cosmotics
|
Depolama ve dağıtım verimlilik
çalışmaları
|
Vestinghouse
|
Depo kontrolü ve barkod uygulaması
|
Cummins Engine Company
|
Günlük üretim planlaması
|
2. Ford Benchmarking Çalışması
Ford
meşhur bant sistemini mezbahadan örnek almıştır. Ford’un kurucusu Henry Ford, yürüyen bant
sistemiyle üretimi, bir tanıdığını görmek için gittiği mezbahadan esinlenerek
geliştirdi. Kasapların her birinin karkasın belirli bir bölümünü keserek,
kalanını diğer arkadaşlarına devrettiğini gören Ford, aynı yöntemi otomobil
yapımında, çengellerin üzerinde kayan çelik ray yerine, hareketli bir bant
uygulamasıyla gerçekleştirdi.
3. General Motors Service Parts Operations
SPO;
benchmarking’i benimseyip uygulamaya başladıktan sonra; Devir süresi, 54
günden20 güne düştü, Servis hazırlığı, 1989’da % 50, 1992’de % 73, 1994’de % 91
oldu. Saat başına optimum devir 240 saatten 24 saate düştü. Satıcı tatmini %
92,5’dan % 96,8’e çıktı. Genelde SPO, ilk benchmarking uygulamasından yaklaşık
2 milyon $ tasarruf etti.
4.
Ford Taurus Projesi Benchmarking Çalışması
Ford,
1980 yılını Amerikan otomobil endüstrisindeki gelmiş geçmiş ikinci büyük zarar
olarak nitelendirilen bir zararla kapattı. Ford, o yıl aldığı bir kararla, Amerika
ve yurt dışından seçilen en iyi 50 otomobili Ford fabrikasına getirerek bunları
‘Reverse Engineering’ adı verilen analiz ile parçalara ayırarak, daha önce
benchmarking ekibi tarafından belirlenen 400 kriter açısından, bu otomobillerin
neden en iyi olduklarını araştırıldı ve Ford Taurus tasarlandı. Ford Taurus
1986’da piyasaya sürüldüğünde büyük başarı sağladı ve yılın otomobili olarak
seçildi. Bu model Ford’un maddi durumunu düzeltmekle kalmadı aynı zamanda
rakibi, General Motors’un onlarca yıldır ilk defa önüne geçmesini sağladı.
5. Ritz-Carlton Benchmarking Çalışması
Amerika’da
1987 yılında ikinci defa en iyi oteller zinciri seçilen Ritz-Carlton,
Müşterilerinin tamamını memnun edemediğinden, firmanın yeteri kadar iyi
olmadığına karar vermiş ve Xerox ve Motorola firmalarındaki süreç odaklılığı ve
tasarımda kalite felsefesini örnek alarak süreçlerini geliştirmeye karar
vermiştir. Sonuç olarak firma temel değerlerini hiç değiştirmeden müşteri
memnuniyeti 80’lerden 95’in üzerine, çalışan memnuniyeti 75’lerden 90’lara
çıkarırken verimlilik göstergelerinde de büyük gelişmeler sağlanmıştır .
6. Toyota Motor’un Benchmarking Çalışması
7. IBM-Rochester’in Benchmarking Çalışması
8. NAC Şirketinde Benchmarking Çalışması
9. Sprint Şirketinde Benchmarking Çalışması
10. Shell Benchmarking Uygulaması
11. J&J’nin Benchmarking Uygulaması
12. Statoil’deki Benchmarking Çalışması
7. IBM-Rochester’in Benchmarking Çalışması
8. NAC Şirketinde Benchmarking Çalışması
9. Sprint Şirketinde Benchmarking Çalışması
10. Shell Benchmarking Uygulaması
11. J&J’nin Benchmarking Uygulaması
12. Statoil’deki Benchmarking Çalışması
KAYNAKÇA
BEDÜK,
Aykut (2002), Benchmarking, Ankara,
Nobel Yayınları
BEDÜK,
Aykut (2004), “Yeni Yönetim Tekniği Benchmarking”, http://www.donanma.dzkk.tsk/
e5Tky/yeni_web/makaleler/ DÜZENLENEN/ KİYASLAMA_BENCHMARKING
BUMİN,
Birol ve Hakan ERKUTLU (2001), “Toplam Kalite Yönetimi ve Kıyaslama
(Benchmarking) İlişkileri”, http://dergi.iibf.gazi.edu.tr/pdf/4106.pdf
GEREK,
İbrahim Halil (2010) Türk inşaat
Sektöründe Bencmarking Çukurova üniversitesi Doktora Tezi
SARAÇ,
OSMAN (2011) Bencmarking ve Stratejik Yonetim
S.Dergisi S:56
SÜRAL,
Pınar (1996), “Benchmarking”, İ.İ.B.F. Dergisi, Dokuz Eylül Üniv. Yayınları,
Cilt:11, Sayı:2, İzmir.
2 Mart 2013 Cumartesi
Chester Barnard Kimdir?
Chester Barnard, 1938'de, düşünce biçimleri doğrudan doğruya Fayol'ünkine dayanan Urwick ve Davis'in aksine yeni bir yaklaşım getirmiştir. Barnard; Fayol'un yaptığı gibi üst düzey yönetiminde edindiği kendi tecrübelerini yorumlamamış; ancak bir üst düzey yöneticisi olarak işlerini yürütürken karşılaştığı yöneticiler üzerindeki gözlemlerinin temeline dayanan yeni bir görüş geliştirerek, yönetim işlevlevini;
(1) Amaçların belirlenmesi ve yazılması,
(2) Örgütsel mevkilerin ve haberleşme sisteminin belirlenmesi,
(3) Personel gücünün emniyete alınması,
şeklinde sıralamaktaydı.
Barnard bu, işlevlerle diğer klasik yazarların aksine biçimsel olmayan ilişkilere daha çok eğilmiştir
25 Şubat 2013 Pazartesi
POSTMODERN ÖRGÜT KURAMLARI
POSTMODERN
ÖRGÜT KURAMLARI
ÖZET
Bu çalışmada, 20. yy sonrasında ortaya çıkan
ve son yıllarda farklı bilim dallarından birçok araştırmacının ilgi odağı
haline gelen postmodernizm olgusunu incelenecektir. Çalışmamızda yönetim bilimi
ve örgütsel yönetim alanında postmodernizm olgusunun ortaya çıkışı üzerinde
kısaca durduktan sonra modernizm olgusunu kısaca inceleyeceğiz. Postmodernizm
olgusunu, modernizm temelinden hareket ederek açıklamaya çalışacağız. Bu
şekilde izlenecek yöntemin postmodernizm anlaşılması açısından daha yararlı
olacağı görüşündeyiz.
GİRİŞ
Geçmişten günümüze geliştirilen bütün
teorilerin, yönetim tarzlarının temelinde her zaman daha iyiye ulaşmak, en iyi
yönetim sistemini oluşturmak, örgütsel yapının verimliliğini ve etkinliğini
sağlamak görüşü olmuştur. Dolayısıyla bütün bilim adamaları, yöneticiler,
akademisyenler her seferinde mevcut yönetim anlayışının, mevcut teorilerin
eksik yönlerini tespit etme ve bu eksikliklerin giderilmesine yönelik yeni
teoriler, yeni sistemler geliştirme çabasında olmuşlardır.
Modern örgüt teorisi, klasik yaklaşımlar ve
neoklasik yaklaşımlar sonrasında geliştirilmiştir. Son yıllarda ise postmodernizm
olgusu araştırmacıların gündeminde yer alan önemli konulardan bir tanesi haline
gelmiştir.
Yönetim literatürünü kısaca hatırlamak
gerekirse;
·
Klasik Yönetim
Teorileri à İş
·
Neoklasik
Yönetim Teorileri à
İnsan
·
Modern
Yönetim Teorileri à
Sistem Yaklaşımı;
·
Her zaman,
her duruma uygun bir örgüt yapısı yoktur.
·
Sistem, ana
sistemi oluşturan birçok alt sistemden oluşmaktadır.
à
Durumsallık Yaklaşımı;
·
Her durum
gibi her örgütte kendine özgü özelliklere sahiptir.
Şeklinde kısaca özetlemek mümkündür.
Buradan sonra ise özellikle son 30 yılda
kendisini iyiden iyiye hissettirmeye başlayan Postmodern yaklaşım önem
kazanmaya başlamıştır. Postmodern örgüt teorileri temelde;
·
Doğrusal
olmayan, kısıtlanamayan örgüt yapısı,
·
Aynı dil
etrafında toplanan insan kaynağı
gibi olguları ortaya koymuş ve diğer örgütsel
teorilerin eksik yönlerini ortaya koymak ve geliştirmek üzere meydana
getirilmiş, anlam berraklığından çok anlam zenginliğinin olması gerektiğine
inanan ancak henüz bir sisteme oturtulamamış, kuramsallaşmamış henüz görüş
aşamasında olan yaklaşımlardan oluşmaktadır.
Postmodernizm kavramının ne olduğu konusunda
henüz tam bir fikir birliğine ulaşılamamıştır dolayısıyla herkesçe kabul gören
bir tanım yapılması pek mümkün değildir(Yıldız). Kelime olarak postmodernizm, modernizm
sonrası anlamına gelmektedir. Farklı dönemlerde çeşitli alanlarda ortaya çıkan
fikir değişimleri olması nedeniyle bir akım olarak ifade edilmektedir.
Literatürü incelediğimizde konunun niteliği
ile ilgili temel anlamda görüş birliği olsa da ilgili dönemin adlandırılması, kapsamı
ve özellikleri konusunda farklı düşüncelerin söz konusu olduğunu görmekteyiz.
Weber'in ifadesiyle, bir çağ, başlangıcında değil ancak bittiğinde tarif
edilebilir. (Halis;s.4) Bu bağlamda yeni bir kavram olan postmodernizmin
açıklanabilmesi için daha önceden bilinen belirli kalıplara başvurmanın faydalı
olacağı düşüncesindeyiz. Postmodernizm
konusunun daha iyi anlatılabilmesi ve anlaşılabilmesi açısından ve aynı zamanda
da modern yaklaşımın eleştirisi niteliğinde, onun eksik yönlerini iyileştirmeye
yönelik geliştirilen fikirlerden oluşması bakımından öncelikle modernizm
konusuna kısa bir dönüş yapmamızda fayda olacağını düşünmekteyiz.
MODERNİZM
Modern, güncel hayatta modaya uygun, trend,
köklü değişikliklerden sonra ortaya çıkan daha faydalı, daha ergonomik, daha
rahat olanaklar sağlayan en yeni gelişmelerden oluşan durumlar anlamında
kullanılmaktadır.( Şişman,1996)
Modernizm olarak adlandırılan akımın gündeme
gelmesi ve modern olarak adlandırılan dönemin hangi zaman aralığına tekabül
ettiği ile ilgili farklı görüşler söz konusudur. Çünkü fikir değişimleri
birbirlerinden etkilenmeleri sonucunda farklı alanlarda farklı zamanlarda
kendini göstermektedir. Ancak modernizm hareketlerini genel olarak 18. Yy’da
meydana gelen Rönesans ve Reform hareketlerine yani aydınlanma hareketlerine dayandığı
görüşü genel kabul görmektedir. Daha detaylı bir ayrıma gidilecek olursa,
modernizme geçişi belirleyen başlıca (bilimsel, siyasi, kültürel, etknik,
endüstriyel) devrimlerden faydalanılmaktadır.(Şişman;1996). Buradan hareketle, modernizmin
temelde, belirli bir döneme damgasını vurmuş görüşlerin, düşüncelerin,
uygulamaların yani geleneksel olguların, geleneksel din, felsefe, siyaset,
ahlak, hukuk, tarih, ekonomi, yönetim anlayışlarının eleştirilmesiyle ortaya
çıktığı söylenebilir. Burada din, felsefe, siyaset, ahlak, hukuk, tarih,
ekonomi vb. alanlardaki geleneksel düşünceden kasıt, klasik düşünceler
dönemini, yönetim alanı açısından ise klasik örgüt teorilerini kapsamaktadır. Bu
alanlardaki düşünsel gelişmeler ve yenilikler zamanla bu alanların her biri
üzerinde etkisi göstermiş ve klasik dönemden sonra modern düşünceler dönemi ve
daha sonrasında ise son yılların sıkça tartışılan postmodern düşünce döneminin
gündeme gelmesine neden olmuştur. Bütün bu gelişmelerin yönetim ile ilgili
kısmı ise modern örgüt teorileri ve sonrasında da postmodern örgüt teorileri olarak
adlandırılmıştır. ( Koçel;2011, Yıldırım;2010, Doğan;2007)
Copper ve Burrel’e göre modernizm, insanın
kendisini, tanrı ya da doğanı bir yansıması olmasının dışında, bağımsız bir
varlık olduğunu keşfetmesiyle başlar ve modernizmle birlikte Toplumsal hayatta
tanrı merkezli bir dünyadan insan merkezli bir dünyaya geçişi, yani kalıplaşmış
görüşleri terk edip aklın kullanılmaya başlandığı bir yapıyı ifade etmektedir.
Bu da 18. Yy’da aydınlanma dönemi olarak ifade edilen dönemi kapsamaktadır.
Aydınlanma felsefesi, nesnel bilim, evrensel ahlak, yasa ve özerk sanatı konu
alan ve temelde akıl, bilgi, bilim, deney, laiklik, özgürlük gibi kavramları ön
plana çıkaran bir kültür felsefesidir. (Şişman,1996)
Modernizm, sosyal alanda Avrupa’da ortaya
çıkmış ve bu çerçevede zamanla tüm dünyayı etkisi altına almış bir akım haline
gelmiştir. 19. Yy’da doruk noktasına ulaşmıştır. 20. Yy başlarında Batı’da
sosyal, siyasal, ekonomik alanda ortaya çıkan sorunların, krizlerin etkisi
zamanla tüm dünyaya yayılmaya başlamış ve çeşitli dallardan bilim otoriteleri
arasında modernizmin de bazı eksik yönlerinin olduğu düşünceleri ortaya çıkmaya
başlamıştır. Günümüz itibariyle de modern dünya toplumlarının yavaş yavaş
modern yaklaşmın özelliklerinden uzaklaşmaya başladıkları, adı henüz tam olarak
netleştirilemeyen bir dönemi yaşamaktadırlar. (Şişman;1996, Yıldırım;2010)
Yukarıdaki kısa özet bağlamında Jeannere (Doğan;
2007) moderniteye geçişi;
·
Bilimsel
devrim; Newton ile,
·
Siyasal
devrim; demokrasinin devletin tek rasyonel biçimi haline gelmesiyle,
·
Kültürel
devrim; yeni fiziksel dünya görüşü ve düşüncenin laikleşmesiyle,
·
Endüstriyel
devrim; emeğin soyutlaşması ile gelişmiştir.
Aydınlanma dönemi ile birlikte bu
gelişmelerin yaşanmasına meydan yaratan gelişmeleri ve modernizmin
özelliklerini şu şekilde sıralamak mümkündür(Taylor;2004);
·
Makine ve
elektrik- elektronik teknolojilerinin gelişmesi ve sanayi tipi üretime
geçilmesi,
·
Çoğunun
akılcılığa, tarafsız bilgi edinme anlayışına dayandığı Sosyal bilimler ve fizik
alanında meydana gelen bilimsel gelişmeler, ortaya çıkan yeni görüş ve
teoriler,
·
Nüfus
dağılımında büyük karmaşalara sebep olacak kırdan kente toplu göçler,
·
Tüketici
ihtiyaçlarının artması,
·
İşletmelerin
çok uluslulaşması, globalleşmesi,
·
Sosyal
hayatı düzenlemeye yönelik akılcı düşünce ve uygulamaların ortaya çıkması,
·
Hane
halkını, işletmeleri ve hatta tüm sosyal hayatı etkileyen kitle iletişim
araçlarının yaygınlaşması,
·
Ulus millet
anlayışının gelişmesi, önem kazanması,
·
Uluslar
arası ticaretin de etkisiyle ekonomik yapıların çok hassas ve hareketli hale
gelmesi
Bu gelişmeler geleneksel düşünce ve yönetim
yapısının temellerini kökten sallamış ve yeni köklü örgütlenme yapısı,
etkileşim ve farklılaşma düşüncelerini hakim olduğu bir dönüşüm sürecinin
yaşanmasına sebep olmuştur.
Hem modernizmi hem de buna bağlı olarak
postmodernizmi anlayabilmek açısından modernizmin temel görüşlerine kısaca
değinmekte fayda görmekteyiz. Modernizmin temel düşünsel yapısı aşağıdaki
görüşlere dayanmaktadır( Doğan; 2007, Saylı;… Yıldırım;2009);
·
Bireycilik;
bireysel hak ve özgürlükler, bireysel çıkarlar,
·
Aklıcılık; geleneğin
yerini akılcılığın alması, toplumsal düzenin akıl temeline göre
yapılandırılması,
·
Bilmenin ve
bilginin niteliği; var olanı olduğu gibi
açıklamaya yönelme
·
Bilimsellik;
teori yerine bilim
·
Bilimsel
yöntem; pozitivizm
·
Determinizm;
evrende olan her olgunun önce bir ya da birkaç olgunun sonucu olması,
dolayısıyla geleceğe yönelik tahminlerin yapılabilmesi,
·
Dışsal
otoriteyi reddetme
Bu özellikler modernizm olgusunun genel
özellikleri olup temelde faydacı kurama dayanmaktadır ve bu olgunun örgütsel
anlamada niteliği ise, verimlilik ve etkinliğin sağlanmasıdır.
Modernizm kavramının sosyal alanda ortaya
çıkmasını ve gelişim sürecini kısaca bu şekilde özetledikten değinmemiz gereken
bir diğer konu da örgütsel anlamda modernizm olgusudur.
Sosyal hayatta fikirsel dönemlerin tasnifinde
kavramsal sorunlar olduğu gibi yönetim alanında da yönetim kuramlarının
sınıflandırılması sırasında düşünsel farklılıklar söz konusudur. Bu sorun
modern örgüt yapılarının sınıflandırılmasında kendisini daha fazla
göstermektedir. Yönetim ve örgüt literatüründe, geçmişten günümüze kabul edilen
ve kullanılan sınıflandırma, kuramların klasik, neoklasik, modern kuramlar
şeklinde tasnif edilmesidir. Bu sıralama dikkate alındığında, 1920-1960 arası
döneme ait kuramlar (sistem yaklaşımı ve durumsallık yaklaşımı) modern kuramlar
olarak değerlendirilmektedir. Anılan
yıllarda bu kuramlar en güncel ve en yeni kuramlar olması nedeniyle modern
olarak adlandırılmıştı. 1970’li yılların ortaları itibariyle modernizm
anlayışının istenen sonuçlara ulaşmada yetersiz kalması, farklı ihtiyaçların
ortaya çıkması vb. nedenlerle modernizm zamanla şekil değiştirmeye başlamış, bu
süreç içerisinde de yeni anlayışlar, fikirler oluşmaya başlamıştır. Bunlar bir
süre modernizm kapsamında ele alınsa da zamanla farklılaşma ve ayrılmalar söz
konusu olmuştur. Dolayısıyla, bununla birlikte modernizm olarak ifade edilen
kuramların tam olarak güncelliği, yeniliği, gelenekselliğe baş kaldırmayı mı
yoksa toplumsal teorilerle ilişkilendirilerek anlam yüklenmesi gerektiğine mi
dayandığı konusunda ikilemler ortaya çıkmıştır. Buna bağlı olarak da modern kuramlara eleştiri
olarak ortaya çıkan kuramların isimlendirilmesi tartışılması gereken bir başka
sorunu ortaya çıkarmıştır.
POSTMODERNİZM
Postmodernizm, kelime anlamı olarak modern
ötesi ya da modern sonrası olarak tanımlanmaktadır. (Doğan;2007, Şişman;2006).
////Kavram ilk kez Arnold Toynbee tarafından 1939‟da kullanılmıştır. Toynbee
“modern” dönemin Birinci Dünya Savaşında sona erdiğini, postmodernin 1918-1939
yılları arasında biçimlenmeye başladığını ileri sürmektedir (Habermas, vdg.
1995:8). Ancak bu konuda fikir birliği yoktur. ////.Postmodernizm ilk olarak
sanat alanında 1960’lı yıllarda ortaya çıkmıştır, ancak sosyal bilimlerde ilk
kez ele alınışı 1970’li yıllara dayanmaktadır. Postmodernizm kavramı ilk defa
1973’te ABD’de bilginin sanallaşması ile modernizmin şekil değiştirmeye
başladığını savunan sosyolog Daniel Bell tarafından kullanılmış daha sonra
Fransa ve Almanya üzerinden Avrupa’ya yayılmış ve daha sonra da tüm dünyayı ve
tüm alanları etkisi altına almaya başlamıştır.(Hassard;1994, Şişman;1996).
Bell, postmdernizmi anlatırken, teknolojinin gelişmesi, bilginin sanallaşması
ile bir yandan üretim sektörü değer kaybederken diğer yandan yeni iş kollarının
ortaya çıktığını ve bilgi işçileri diye bir grubun ortaya çıktığını
söylemektedir. Postmodernizmin Fransa’daki öncüleri, Kristeva ve Lyotard; Almanya'daki öncüsü ise
Habermas’tır. Daha sonraları postmodernizm Habermas, Althusser. Foster, Morris,
Fraser, Nicholson, Turner, Heller, Feher. Lash, Murphy. Foucault, Jameson,
Kellner, Giddens, Heidegger, Deleuze, Derrida, Adorno, Featherstone,
Baudrillard, Bauman gibi isimler tarafından farklı konularda ele alınmıştır.
Postmodernizm kavramı henüz sınırları çizilebilmiş,
nitelikleri belirginleşmiş bir kavram değildir. Bu kavramın kapsam ile ilgili
çeşitli görüşler ve tartışmalar söz konusudur. Postmodernin ne olduğunu
tanımlamak, postmodernizmi belirli sınırlarla kısıtlamak ya da bir kurama
sığdırmak postmodernizmin düşünce yapısına terstir, çünkü tanımlamak, sınırlar
çizmek, belirli kalıplara oturtmak daha çok modernizmi yansıtan özelliklerdir.
Dolayısıyla postmodernizm kavramı ile ilgili bazı belirsizlikler ve tartışmalar
söz konusudur;
·
Bu tartışmalardan biri,
postmodern kavramının neyi ifade ettiği ile ilgilidir. Örneğin; Bauman ve
Parker’a göre postmodernizmin iki kullanımı söz konusudur; bunların ilkine göre
postmodernizm(post-modernizm) yeni ve farklı bir devri işaret etmektedir,
ikincisine göre ise postmodernizm yeni bir kuram türü olduğunu ifade
etmektedir. Hassard(1993), bu konuyu şu şekilde açıklığa kavuşturmaktadır;
Hassard’a göre postmodernizm, hem bir tarihsel dönem hem de bir bilgi
kuramıdır. Yani her ne şekilde düşünülürse düşünülsün, modernizmin eksik kalan
yönleri nedeniyle bu eksikliği tamamlamaya ve bu sebeple meydana gelen
sorunları çözümlemeye yönelik ortaya çıkan düşünceler topluluğu olduğu kabul
edilmektedir.
·
Postmodernizm
ile ilgili tartışmalardan bir diğeri de postmodern olarak ifade dönemin tam
olarak hangi zaman dilimini ifade ettiği konusunda yani ‘post’ ön ekinin ne
anlamla kullanıldığı ile ilgilidir. Bir kısım düşünür
postmodernizmi modernizmin devamı olarak görürken, diğer bir kısım düşünürler
de bu düşüncelerin modernizmin eleştirisi ve hatta modernizme bir başkaldırı
olduğunu savunmaktadır. Genel kabul
gören temel görüşe göre “post” önekinin anlamı, modernizmden sonraki dönemi
ifade ediyor olmasıdır. Bu noktada dikkat edilmesi
gereken bir nokta bu önekin, "radikal bir eleştiri", dahası,
"reddiye" anlamını içermesidir.(Şener;2007) Bu bağlamda
postmodernizm, sadece modernizm sonrası değil, modernizimin “radikal bir
eleştirisi” ve aynı zamanda modernizmin “reddi” olarak değerlendirilmesini
gerektirmektedir.(Şener;2007)
POSTMODERN
KÜLTÜR – BİLGİ – DİL
Modernizmin hakim düşünceleri üç temel anlayışa
dayanmaktadır. Bunlardan birincisi, doğa ile toplumsal düzen arasında zorunlu bir ilişkinin
kurulmasıdır. İkincsi, toplumsal dünyanın nesnel yasalara göre şekillendirilmesi
gerekliliğidir.
Üçüncüsü, nesnel, evrensel bir gerçekliğin kabul edilmesidir. Postmodernizm bu düşüncelerin tamamıyla çelişmektedir.
Postmodern toplum ile ilgili tartışmalar D. Bell’in
"Kapitalizmin Kültürel Çelişkileri" ve "Endüstri Sonrası Topluma
Geçiş" kitaplarındaki eleştirileriyle gündeme gelmiştir.(Taylor;2004).
Bell, Batı toplumlarında krizlerin, kültür ile toplumun birbirinden ayrılmasına
kadar geri gittiğini ve modern kültürün ahlaki değerlerle ayrıştığını ileri
sürmüştür.(Şişman;2006). Heller ve Feher gibi bir kısım araştırmacılara göre
ise postmodernizm, bir başkaldırı hareketi olmaktan öte her tür kültüre yaşama
hakkı sağlayan, kültürel çoğulculuğu öne çıkaran bir kavram olarak
çözümlenmektedir.
Modernleşme sürecinde, bilginin merkezileşmesi,
belli ülkelerin, diğerleri üzerinde bir kültür hegemonyası kurması sonucunu
doğurmuştur.(Şişman;2006). Ancak ekonomik ve siyasal değişmelerle birlikte,
merkez-çevre ülke ilişkileri de değişmeye başlamış, kültür ihraç eder durumda
olanlar, aynı zamanda ithal eder duruma da gelmişlerdir.(Şişman;2006).
Postmodernizm kültürel, etnik, sınıfsal ayırımlara önem vermemektedir. Yani
bahsedilen gelişmeler neticesinde bu tür sivri ayrımlar terk edilmeye
başlanmış, homojenleştirme düşüncesi terk edilip heterojen yapılar önem
kazanmıştır.(Sallan ve Boybeyi;s.315)
Postmodern söylemde bir toplumu bir arada tutan şey,
ortak bir bilinç ya da altyapı değildir. Aksine, toplumsal bağ, hiçbirinin
bütün içinde tek başına süreklilik göstermediği çapraz söylemsel pratikler
silsilesinden oluşan bir örgüdür.(Yıldırım;2009). Buna göre, postmodernizm,
toplumun bir bütün halinde mükemmel bir sistem olduğu görüşünü reddetmekte, bu
toplumu bütünleştirebilecek mutlak bilginin olmadığını ifade
etmektedir.(Yıldırım;2012, Şişman;2006). Bu bağlamda postmodernizme göre
toplum, total veya üst kimlikler çerçevesinde bir bağlılık (aidiyet) duygusuyla
bütünleşmiş insanlardan kurulu bir düzen olmayıp, insanların karşılıklı
etkileşim içerisindeki farklı beklenti, çıkar ve amaçlarıyla bu yoldaki
eylemlerinin birbirine eklemlendiği bir alaşımdır.(Yıldırım;2009). Lyotard’ın
da ifade ettiği gibi, postmodern bilgi, insanın farklılıklara duyarlı olma
özelliğini geliştirir, hoşgörü yetisini güçlendirir.(Şişman;2006).
Modern zihniyet, iktidar, bilgi, dil ve öznellik
aracılığıyla belirli modelleri gerçeklik konusunda imtiyazlı kılmaktadır. Buna
karşın postmodernizme göre gerçekliğin tüm çeşitleri “gerçektir.”
(Yıldırım;2012). Bu bağlamda
postmodernizm, genel geçer evrensel
bilgi yerine bilginin göreceli bir kavram olduğunu savunmaktadır. Bu da modernizimin
savunduğu süreklilik, düzenlilik, mantık yerine belirsizlik, değişkenlik, kaos
ve kargaşayı getirmektedir.
Postmodern yaklaşımı modernizmden ayıran
özelliklerden bir tanesi de dildir. Modernizm, dilin mantık ve akılla elde
edilen gerçekleri anlattığını ifade etmektedir. Postmodernizm genel geçer
bilgiyi reddetmesinin bir sonucu olarak dilin mecazi, mataforik,
belirlenemeyen, çelişkilerle dolu karmaşık bir şey olduğunu
savunmaktadır.(Gergen ve Joseph;2006). Bu nedenle dil, güvenilmez, tehlikeli ve
farklılıklar gösteren bir varlıktır. Postmodernizme göre dil, bir şeyi temsil
ederken aynı anda onu oluşturur.(Yıldırım;2012)
Modern paradigmalar, araştırmacıyı imtiyazlı bir
otorite gibi görür. Yani araştırmacı bilgi üretimi esnasında onu yönetebilir.
Postmodernizm, genel geçer bilgiye ulaşılamayacağını öne sürerek bu sistemi
eleştirmektedir. Modernizmde, araştırmalar için belirli yöntemler, hiptezler ve
kuramlardan bahsetmek mümkünken postmodernizm bunu eleştirmekte ve belirli
yöntemlerle her zaman doğru bilgi üretmenin mümkün olmadığını söylemektedir. Bu
da geçmişten günümüze bütün araştırmaların temelini sallaması anlamına gelmesi
nedeniyle çok kabul görmemektedir.
POSTMODERN
ÖRGÜT KURAMLARI
Önceleri sanat alanında ortaya çıkan postmodernizm
düşünceleri zamanla toplumsal konular üzerinde kendisini göstermeye başlamış ve
buna bağlı olarak ta yönetim alanını ya da bilimini de etkisi altına almıştır.
Postmodernizm 1980’li yıllar itibariyle örgütsel alanda etkili olmaya başlamış
ve o dönemlerde zirvesinde olan modern yaklaşıma karşı eleştiriler şeklinde
kendisini hissettirmeye başlamıştır. Postmodernizm örgütsel anlamda incelenmesi
esnasında toplumsal araştırma ve görüşlerden faydalanıldığı
görülmektedir.(Şişman;2006)
Örgütsel anlamda Postmodernizmin incelenmesi çok
yeni bir kavram olmasa da hala belirsizliklerle dolu ve hala tartışılmaya devam
eden bir konudur. Bunun temel sebepleri, Postmodernizmin kendi anlayış yapısı
ve bunun yanı sıra yönetim alanına ait bilgilerin çoğunun uzun bir dönemi
kapsayan modern teorilerden oluşmasıdır.
Yönetim alanında geliştirilen ve belirli dönemlere
damgalarını vuran klasik, neoklasik ve modern yaklaşımların zamanla istenen ve
beklenen sonuçlara ulaştırmada yetersiz kaldıkları ortaya çıkmış ve bununla
birlikte sürekli birbirini takip eder şekilde ortaya çıkmışlardır. Günümüzde gündeme oturan yaklaşım ise
postmodern yönetim yaklaşımlarıdır. Postmodernizm il ilgili ikilemlerin
yönetsel alanda da aynı şekilde söz konusu olduğu gözlenmekte ve bu konudaki
tartışmalara devam edilmektedir.
1970’li yıllardan itibaren dünya, makro
düzeyde politikadan teknolojiye, sosyolojik dönüşümlerden uluslararası ekonomik
dengelere, iletim araçlarından ulaşıma ve üretim teknolojilerinden bilişim
teknolojilerine kadar büyük bir değişime sahne olmuştur. Bu değişimlerin
yansımaları, işgücünün niteliliğini ve tasnifini de içine alan emek piyasalarında
da görülmektedir. Postmodern ya da sanayi ötesi olarak adlandırılan bu dönemin
temel tapı taşı ise bilgi ve enformasyon ve buna bağlı olarak gelişen teknolojidir.
Postmodernizm düşünceleri modern örgüt teorilerinin eleştirisi niteliğinde
ortaya çıkmıştır. Modern örgüt teorilerinin temel varsayımları(Halis;s.8)
·
Örgütler
sınırlı ve tanımlanabilir varlıklardır.
·
Örgütler
farklılaştırılmış iş yapma birimleridir.
·
Örgütler
rasyonel ilkelere göre hareket ederler.
Postmodernizm, post-modenizm(dönem) anlamı
ile de postmodernizm(kuram) anlamı ile de modernizmin bu temel varsayımlarını
eleştirmektedir. Ancak nasıl eleştirdiği yine bu ayrıma dayanmaktadır.
Epistemoloji yani kuram olarak postmodernizm,
toplumsal anlamda bizi çevreleyen dünyayı nasıl algılamamız gerektiğine
odaklanmaktadır. Örgütsel boyutta düşündüğümüzde ise örgüt içi ve örgüt dışı
çevrenin nasıl algılanması gerektiği ve nasıl ele alınması gerektiği ile
ilgilidir. Epistemolojil olarak postmodernizm,
modernizmi tamamen reddetmektedir. Epistemolojik postmodernizme göre;
insanlar her zaman rasyonel davranamaz, yani genel geçer bir bilgi olmaması
nedeniyle rasyonel bilgi olup olmadığı da kesinliğe kavuşmuş bir olgu değildir.
Postmodernizm, tanımlanabilir, sınıflandırılabilir, sınırlandıraılabilir örgüt
yapılarını eleştirmektedir. Ayrıca örgütün yapısının, anlamının, özelliklerinın
gözlemcinin bakış açısına göre değişiklik gösterdiğini savunmaktadır.
Modern sonrası dönem olarak post- modernizm
açısından postmodern yönetim kuramını incelediğimizde; modernizmin
varsayımlarını tamamen reddetmediğini ancak zamanla yetersiz kalmaları
nedeniyle artık o kuramların, yöntemlerin yetersiz kaldığını zaman zaman da
geçersizleştiklerini ileri sürmektedirler.
Post-modernizme göre örgütler tanımlanabilir,
gözlenebilir deneysel özelliklere sahiptirler, ancak gerçekleşen bir takım
gelişmeler ve değişimler neticesinde bu sınırlandırma düzenlerinin artık
uygulanabilirliklerinin kalmadığını ifade eden görüşlerden oluşmaktadır. Post-
modernizm uzun yıllar yönetim uygulamalarının temel taşı olam bürokrasi
modelinin artık yetersiz kaldığını, uygulanabilirliğinin olmadığını
savunmaktadır.(Yılmaz;2012). Buna karşın artık nispeten küçük ölçekli, esnek
üretime uygun, bilgi teknolojileri yoğun, vasıflı işgücüne dayalı,
ademimerkeziyetçi, katılımcı örgüt yapılarının, şebeke örgüt yapılarının,
hiyerarşinin olmadığı, esnek, belirli bir mekana ve kısıtlara bağlı olmayan
örgütlerin daha uygun yönetim sistemleri olduğunu savunmaktadır.
Post – modernizm, modernizm ve önceki
kuramların bürokratik ve akılcı yapılarını yerine örgüt kültürü kavramına
odaklanmakta ve yönetimin buralarda olduğu gibi nispeten zorunlu güç ile değil
iyi bir örgüt kültürü oluşturulması yoluyla örgütsel amaçlara ulaşmanın daha
uygun olacağını savunmaktadır. Merkeziyetçi görüşleri eleştirmekte ve ademi
merkeziyetçi yönetim yapılarının olması gerektiği üzerinde durmaktadır.
Post-modernizmin üzerinde durduğu konulardan
birisi de esneklik konusudur. iş gören katılımının vurgulanması, hiyerarşilerin
azaltılması, karar mekanizmasına katılımın desteklenmesi, toplam kalite
yönetimi gibi önceki kuramlarla çelişen uygulamaların yeni bir yönetim tarzı
olarak örgütsel amaçlara ulaşmada daha verimli olacağı görüşünü savunmaktadır.
Bu tip yönetim tarzlarının ise Weberyan yönetim tarzı gibi baskıcı, kontrol
oldaklı sistemlerden farklı olarak örgütsel güven, örgütsel vatandaşlık,
örgütsel bağlılık gibi duygusal boyutlara odaklanan bir anlayış gerektirdiğini
savunmaktadır.
Yönetim Prensipleri açısından Modern –
Postmodern yönetim anlayışları arasındaki farkları şu şekilde gösterebiliriz;
Kaynak:http:/www.rcopper.com/files/Ch Postmodern Managing
İntro.pdf Erişim tarihi:25.01.2013
SONUÇ
Yönetim tarihi boyunca her döneme, her zamana
ve her duruma uygun bir yönetim sistemi geliştirmeye yönelik araştırmalar yapılmıştır,
ancak her seferinde geliştirilen teoriler ve sistemler belirli bir zaman sonra
yetersiz kalmış ve yerine yenilerinin geliştirilmesine ihtiyaç duyulmuştur. Yönetim bilimi alanında geliştirilen her
teori, her kuram o dönemin şartlarına uygun, dönemin felsefecileri ve bilim
adamlarınca geliştirilmiş, dolayısıyla ortaya çıktıkları dönemin izlerini
taşımaktadır.
Artık her duruma ve har zamana uygun bir
sistem geliştirmenin mümkün olmadığı herkes tarafından kabul edilen bir
gerçektir. Postmodernizm de bu doğrultuda önceleri modernizme eleştiri olarak
ortaya çıkmış ve son yıllarda modernizmi tamamen reddeden görüşlerin de
eklenmesiyle farklı bir yönetsel dönemin başlangıcı olarak görülmeye
başlanmıştır. Ancak postmodernizmin niteliklerinin, kapsamının belirlenmesi
konusundaki tartışmalar hala sürmektedir. Bunun yanı sıra kendi içerisinde de
yönetim uygulamalarının geçerliliği açısından bazı çelişkiler ve eksiklikler
içermektedir. Bu nedenle henüz kuramlaşamamış çeşitli görüşelerden oluşan
düşünceler topluluğu halindedir.
KAYNAKÇA
1.
ASLAN Seyfettin, YILMAZ Abdullah, Modernizme Bir Başkaldırı Projesi
Olarak Postmodernizm, C .Ü. İktisadi ve İdari
Bilimler Dergisi, Cilt 2, Sayı 2
2. DOĞAN Doç. Dr. Binali, yönetim ve Örgüt
Kuramlarının Tasnifinde Modern ve Postmodern Ayrımı, Marmara Üniversitesi, İİBF
Dergisi, Cilt;23.Sayı:22, 2007
3. ERYİĞİT Süleyman, Modernizm Postmodernizm ve Organizasyon Yaklaşım
4.
GERGEN Kenneth J., TOJO Joseph, Organizational Science in a
Postmodern Context, Journal of Applied Behavioral Science, 1996, 32, 356-378
5.
HALİS M., Pre-Modernden Postmoderne Örgütsel Evrim, Mehmet Zorlu Sakarya İl Milli Eğitim
Müdürlüğü, minehalis@gmail.com
6.
HASSARD John, Postmodern Organızatıonal Analysıs: Toward aConceptual
Framework, Joumat of Management
Studies 31:3 May 1994
7.
SALLAN Songül, BOYBEYİ Songül, Postmodernizm- Modernizm İkilemi,
8.
SARGUT Selami, ÖZEN Şükrü, Örgüt kuramları, İmge Yayıncılık, 2.
Baskı,2010, İstanbul
9.
SAYLI Yard. Doç. Dr. Halil, Geleneksel Yönetim
Paradigmasının Sınırlayıcı Alanlarına Karşı Post-modern Yönetim Paradigmasının
Geliştirici Alanları, Afyon Kocatepe
Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi (Cilt.X ,Sayı II, 2008)
10. ŞENER Hasan Engin, Kamu Yönetiminde Postmodernizm,
11. ŞİŞMAN Yard. DOÇ.
Dr. Mehmet, Postmodernizm Tartışmaları ve Örgüt Kuramındaki Yansımaları, Eğitim Yönetimi Yıl 2,
Sayı 3, Yaz 1996, ss. 451-464
12. PARKER Martin, Post-Modern
Organization Postmodern Organization Theory?,
http://oss.sagepub.com/content/13/1/001
13. YILDIRIM
Murat, Modernizm, Postmodernizm ve Kamu Yönetimi, Uluslar
arası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt:6, Sayı:2, 2009)
14. YILDIZ hasan, Postmodernizm
Nedir?
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)